Χώρος προβολής βίντεο για το Δημήτρη Λιαντίνη.
Οδοιπορικό στους σημαντικότερους σταθμούς ζωής του Δημήτρη Λιαντίνη και παρουσίαση του συγγραφικού του έργου.
Σπάνιο ντοκουμέντο: Απόσπασμα από το ανέκδοτο βιβλίο του Δημήτρη Λιαντίνη για τον Καβάφη, "ΡΕΚΒΙΕΜ".
Ευχαριστούμε θερμώς την κ. Νικολίτσα Γεωργοπούλου - Λιαντίνη, η οποία μας το παραχώρησε και μας έδωσε την άδεια να το δημοσιεύσουμε.
"Θέλω να κάνω δύο δηλώσεις...
Η μέθοδος που θα χρησιμοποιήσουμε για να επεξεργαστούμε το πρόβλημά μας έρχεται καθαρά από το χώρο των θετικών επιστημών..."
Δ. Λιαντίνης
(Παρουσιάζει τη Μέθοδο στην οποία θα στηρίξει τη Φιλοσοφική του Θεώρηση για το Θάνατο.)
"... Λένε πως η λέξη άνθρωπος είναι από το άνω θρώσκω. Τι βλακώδης, επιστημονικά αναληθής και κακοήθης ερμηνεία..."
Δημήτρης Λιαντίνης
"Τίποτα δεν μπορούμε να πούμε για τη ζωή μας, αν δε δούμε το τέλος μας..."
Δημήτρης Λιαντίνης
Ο Δημήτρης Λιαντίνης δέχεται την κρίσιμη ερώτηση από το κοινό, αν φοβάται προσωπικά το θάνατο.
"Αδιέξοδη η ερώτηση", απαντά. Γιατί; "Λείπει η απόδειξη".
Και ήρθε η απόδειξη μόλις λίγους μήνες αργότερα όταν βάδισε αυτοθέλητα στο θάνατο. Γνωρίζοντας πια τα γεγονότα που ακολούθησαν, συγκλονιζόμαστε βλέποντας στο βίντεο να δηλώνει πως δε φοβάται το θάνατο.
Ο Δημήτρης Λιαντίνης καταθέτει σε "παγκόσμια πρώτη" το φάρμακο που γιατρεύει το φόβο του θανάτου.
Είναι ίσως το σημαντικότερο σημείο της Φιλοσοφικής Θεώρησης του Θανάτου, έτσι όπως την παρουσίασε στους Στρατιωτικούς Γιατρούς.
Υπάρχει ζωή μετά το θάνατο; Κι αν υπάρχει, ποια είναι αυτή;
Ο Δημήτρης Λιαντίνης αναλύει τη θέση του για το μεγάλο ερώτημα της ζωής μετά το θάνατο.
Ο Δημήτρης Λιαντίνης απαντά σε ερώτηση για το αν θα πρέπει να μιλάμε μέσα στα πλαίσια της Αγωγής για το θάνατο και πώς.
"Έχω μια μανούλα, γιαγιά 86 χρονών, άγιος άνθρωπος!
Έχω μια γυναίκα, σπουδαία γυναίκα. Η γυναίκα μου! Διδάσκει σε ένα από τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια της Γερμανίας αυτή την εποχή.
Κι έχω μια κορούλα. Ένα γαλάζιο βλαστάρι. Τη Διοτίμα. Η κόρη μου!
Εάν υποθέσουμε ότι εγώ πεθαίνω αυτή τη στιγμή... Κάποιος θα τους πάει την αγγελία την πένθιμη. Ξέρω πώς θα αντιδράσουν..."
Δημήτρης Λιαντίνης
(Αναλύει πώς πρέπει να αντιδρούμε στο θάνατο των προσφιλών μας προσώπων. Ταυτόχρονα προφητικά και οδηγητικά μιλά για το δικό του θάνατο που τον έχει ήδη δρομολογήσει.)
Απόσπασμα διδασκαλίας του Δημήτρη Λιαντίνη στο Μαράσλειο Διδασκαλείο.
(Αισθητική του Σολωμού από το Χάσμα Σεισμού)
«Αφού μας μέναν παξιμάδια τι κακοκεφαλιά να φάμε στην ακρογιαλιά του θεού τ' αργά γελάδια Που το καθένα κι ένα κάστρο για να το πολεμάς σαράντα χρόνους και να πας να γίνεις ήρωας κι άστρο! Πεινάσαμε στης γης την πλάτη, σαν φάγαμε καλά, πέσαμε εδώ στα χαμηλά ανίδεοι και χορτάτοι.»
Τι σημαίνει εδώ φάγανε τα γελάδια του ήλιου; Τα γελάδια του ήλιου κατά μία έννοια είναι 365. Σημαίνει: μην αφήσετε, μη σπαταλήσετε άδικα και ανόητα τις μέρες σας. Την κάθε μέρα, να τη βλέπεις και να την καρπώνεσαι μέσα σε μέτρα, μην την αφήνεις και περνάει γιατί την έχασες. Και δε θα ξαναρθεί. Και φεύγει κι άλλη κι άλλη κι άλλη...τα σβηστά κεριά του Καβάφη. Και στο τέλος μια απέραντη σειρά από κεράκια σβηστά. Λοιπόν, αυτό είναι. Να τη χαιρόμαστε τη ζωή, είναι οδηγία και ευλογία και νόημα και εντολή. Η πιο σπουδαία εντολή, ας πούμε ελληνική, ενός ελληνικού δεκαλόγου. Να τη χαίρεσαι τη ζωή, μέσα σε μέτρα όμως. Χωρίς υπερβολές, χωρίς να φτάνεις στην ύβρι. Αυτό είναι το νόημα, που σημαίνει κατάφαση. Λοιπόν, κι όσο δεν έχουμε αυτή την αγρύπνια κι αφήνουμε και περνάει η μέρα και περνάει και αύριο και αύριο και έχεις καιρό και έχεις καιρό, κάποτε θα πάθουμε κείνο που έπαθε ο Θαλής, αυτός το ‘παθε συνειδητά βέβαια, αυτό λέω και τελειώνω, έρχομαι σε σας, που λέει… του ‘λεγε η μάνα του: «Παντρέψου Θαλή!» Ο Θαλής, πολύ μεγάλος, τρομακτικό πνευματικό μέγεθος στους προσωκρατικούς φιλοσόφους. Ο Θαλής ο Μιλήσιος. Του ‘λεγε λοιπόν η μάνα του...είχε αφιερωθεί εκεί στις έρευνές του...στις αυτές του… «Παντρέψου γιε μου!» Της έλεγε: «Έχω καιρό, μάνα. Ουκέτι καιρός! Δεν ήρθε ακόμα η ώρα να παντρευτώ.» «Παντρέψου, γιε μου!» και «Παντρέψου, παντρέψου!» Οπότε μια μέρα που του λέει: «Παντρέψου γιε μου!» Λέει εκείνο το περίφημο: «Ούπω καιρός!» Δεν είναι πια καιρός! Αυτό είναι το νόημα, να χαιρόμαστε τη ζωή, αλλά μέσα σε μέτρα. Δεν είναι όλα κοιλιά και στομάχι και μήτρα με τη χλωρίδα της, του ευλογημένου θηλυκού. Οι τρεις αιτίες που κινήσαν την ιστορία λέει ο Ουγκό είναι το μυαλό, η καρδιά, λέγοντας η καρδιά εδώ είναι και τα συναισθήματα και η κοιλιά, κυρίως η κοιλιά του θηλυκού, με την έννοια όχι του φαγητού αλλά της γενετήσιας βουλιμίας. Λοιπόν, όταν είμαστε άγρυπνοι και χαιρόμαστε σωστά τη μέρα μας, για να ολοκληρώσω, θα ‘ρθει, χαίρομαι, είμαι άγρυπνος όμως και ξέρω ποια είναι η πραγματική μου κατάσταση, και περνάω και δεν πάνε χαμένες οι μέρες μου, σιγά σιγά, καθώς πλησιάζω στο τέλος, με βρίσκει σύμμετρο.
ΕΓΩ ΤΕΛΕΙΩΣΑ Εγώ τελείωσα, αξιότιμοι συνάδελφοι. Για να σας δω όλους λίγο στα μάτια…
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η αλλαγή πολιτικής της υπηρεσίας που είχαμε ανεβάσει το ντοκουμέντο δεν επιτρέπει πλέον την εμφάνιση εδώ του βίντεο. Κάντε κλικ εδώ
http://www.esnips.com/displayimage.php?pid=6689394
για να το δείτε κατευθείαν στη σελίδα που το έχουμε ανεβάσει.
